Chłodzenie silnika to proces odprowadzania ciepła z silnika na zewnątrz elementów konstrukcyjnych, np. do otoczenia, czyli chłodniejszego czynnika termodynamicznego.

Stosowane w celu zapewnienia normalnej pracy silnika poprzez utrzymanie jego temperatury w zadanym zakresie. Brak chłodzenia lub jego zbyt mała intensywność prowadziłyby do nadmiernego wzrostu temperatury metalowych elementów konstrukcyjnych i oleju smarującego, co spowodowałoby nadmierny wzrost naprężeń termicznych i spadek jakości smarowania między tłokiem a ściankami cylindra. Wystąpienie tych zjawisk doprowadziłoby do uszkodzenia silnika (odkształcenie lub pęknięcie głowicy lub bloku, zatarcie silnika). W silnikach turbinowych nadmierna temperatura czynnika na wylocie z komory spalania doprowadziłaby do nadtopienia łopatek kierownicy i wirnika pierwszych stopni turbiny.

Ogólny schemat budowy tego typu wymiennika jest zawsze podobny – składa się on z rzędu płyt, pomiędzy którymi przepływają płyny wymieniając ciepło pomiędzy sobą. Nie jest on tak uniwersalny, jak wymiennik płaszczowo-rurowy.

Wynika to m.in. z:

• złożonej budowy utrudniającej obliczenia i konstrukcję,
• stosunkowo dużego spadku ciśnienia,
• możliwości zastosowania w ograniczonym zakresie ciśnień,
• możliwość wystąpienia nieszczelności, skutkiem której jest emisja płynów do atmosfery,
• ograniczona liczba materiałów (wynikająca z konieczności formowania płyt).